یزدفردا -سیاسی -اجتماعی -یادداشت -همراه فردائی عبدالكریم تابش:اردكان، چند روزی می شد كه حال و هوایی دگرگون گرفته بود . از هر كس كه می پرسیدی، خبر از حضور میهمانانی می داد ارجمند كه مردمان نگین كویر ایران را چند وقتی میشد، چشم به راه خود گذاشته بودند . گویا قرار بود در مجمعی بنشینند و از خاطره عاشقی بزرگ مردی از این دیار بگویند و بشنوند
پوسترها و بنرهای نصب شده بر سر كوی و برزن، خبر از برگزاری مجمعی می داد كه در آخرین روز آبانماه، به یاد معلم اخلاق كویر، در "خانه فرهنگ خاتمی" شكل می گرفت.
برای مردمان این خطه، گفتن از روح الله خاتمی، یادآور همه خوبیهاییست كه از او به یاد دارند . ذهنشان بی اختیار با نام او ،در هوای اخلاص و اخلاق و مردمداری پر می كشد . همه اینجا او را می شناسند . از پیر و جوان و خواص و عامی گرفته تا مسلمان و زرتشتی و دارا و ندار. با او بزرگ شده اند، با او زیسته اند و با او تلخ و شیرین زندگی در دل كویر را تجربه كرده اند.
اگر خوب به چشمان كودكان اینجا هم خیره شوی، برق جذبه روح بلند «خاتمی زنده دل» را در چشمان كوچك، اما امیدوارشان می بینی . انگار، اردكان با او نفس می كشد . آخرین روز آبانماه است و خاطره ای سبز و به یاد ماندنی در این گوشه كوچك اما با صفای دنیا رقم می خورد . خانه قدیمی او را به " خانه فرهنگ خاتمی" بدل ساخته اند و در آن مجمعی گرفته اند برای بزرگداشت بیستمین سالیاد او.
انگار هنوز هم خود او باید میزبان ما باشد . در چشمان تك تك حاضرین در این جمع كه می نگری، می شود شوق عاشقی و رابطه معنوی با آن مرد خدا را به وضوح رویت كرد . ساعت حدود 8 صبح است و میهمانان رفته رفته از راه می رسند . نامهایی آشنا و بزرگ . آنهایی كه امده اند تا در این وانفسای زمانه غیرت كش اخلاق سوز، چراغی به دست گیرند و ملول از دیو و دد ، انسان را به جستجو بنشینند.
كافیست نگاهی به ردیفهای جلو سالن برگزاری مراسم بیاندازی تا وصف «بی نظیر» برای برپایی چنین مراسمی در اردكان را بهتر درك كنی. جدای از فرزندان خاتمی بزرگ ، بسیاری از وابستگان بیت شریف حضرت امام(ره) نیز، برای پاسداشت اخلاق و كرامت انسانی، به اردكان آمده اند.
حضور حاج سید حسن خمینی و مادر بزرگوارش و دیگر میهمانان ارجمندی كه از این بیت معزز در این جمع حضور یافته اند، بر غنای معنوی مجلس افزوده است . به هر كجا كه نگاه می كنی، نامهایی آشنا را می بینی. از سهیل محمودی شاعر گرفته تا موسوی لاری و حسین مرعشی و هادی خانیكی و سید محمود دعایی و مصطفی محقق داماد و فاضل میبدی. كمی آنسو تر مجید انصاری هم دركنار احمد مسجد جامعی و محمد علی صدوقی و آیت الله بجنوردی و سید یاسر خمینی نشسته اند . همه آمده اند، برای بزرگداشت پیرمردی كه هیچ نداشت و همه چیز داشت . مثل آب و آیینه زلال و پاك و بی آلایش بود.
پس از ارائه گزارش از سوی مدیر خانه فرهنگ خاتمی – كه او هم فرزند خاتمی بزرگ است- ، سخنرانان یكی پس از دیگری آمدند و از او گفتند. از عشق و عرفان و اخلاق . از گوهری گفتند كه این روزها باید با چراغ بر گرد شهر در پی آن بود . از اخلاص.
مراسم صبح را آیت الله بجنوردی و حاج سید حسن خمینی و دكتر رضا داوری اردكانی به زیور سخن آراستند، دكتر غفوری اردكانی و سهیل محمودی هم، مقاله ای و شعری برای حضار خواندند.
مجال مراسم صبح تمام شد. انگار هنوز عاشقی به نیمه راه رسیده بود. بعد از ظهر آن روز زیبا در دل كویر، با قرائت مقاله ای از دكتر دریایی آغاز شد . بعد هم مباحث علمی و عقلی و عرفانی دو تن از اساتید به نام حوزه و دانشگاه، استاد محمد تقی فاضل میبدی و استاد دكتر مصطفی محقق داماد. هر دو از خطه مرد پرور كویر.
كم كم، میزبان و صاحب مجلس، فرزند برومند آن پیر روشن ضمیر هم آماده می شد تا از پدر بگوید. از سالهای با او بودن و از مدرسه عاشقی كه او شاگردش بود و پدر، استاد آن مكتب.
سید محمد خاتمی برخواست . مثل همیشه ، لبخند از صورتش پاك نمی شد، تصویر بزرگی از آیت الله خاتمی پشت سر او بود . انگار چشمان نگران پدر، همچنان به دنبال سرنوشت این فرزند برومند خود بود.
او از پدر گفت و از مراتب اخلاص و اخلاق پدر. از زهد بی ریای او. نه زهدی كه به فرمایش امیر عاشقان و عارفان، چون پوستینی وارونه باشد ؛ تن را كه گرم نمی كند هیچ، مردم را هم می هراساند و فراری می دهد. از ساده زیستی «خاتمی بزرگ» گفت و از دقت او در هزینه كرد بیت المال در عین مردمداری و سفارش برای رسیدگی به امور خلق الله .
او كه حرف می زد، سالن سراپا گوش بود . گویی همه به دنبال این بودند ، كه راز تربیتی روح الله خاتمی را در سیما و كلام فرزندش جستجو كنند.
سخنان خاتمی به پایان خود نزدیك می شد . اما انگار او در میان جمع به دنبال كسی می گشت. چشمان امیدوارش «مادر» را جستجو می كرد . و او چه زیبا حق مادر را در كلامش ادا كرد . شاید از این زیباتر و تاثیر گذار تر نمی شد. آنجا كه از او به خاطر همه همراهیها و زحماتش تشكر كرد، وقتی به كلمه مادر رسید ، مكثی كرد، بغضی فروخورده راه گلویش را بست، نگاهش در نگاه مادر سالخورده و صبورش گره خورد. اشك امانش نداد، سالن، غرق دریای محبت شد . همه ایستادند و برای خاتمی كف زدند . هم برای او و هم برای پدر و مادری كه چون او را به عرصه رسانده اند.
مراسم تمام شد، اما قصه عشق این مردم به «خاتمی بزرگ» مگر تمامی دارد؟
پوسترها و بنرهای نصب شده بر سر كوی و برزن، خبر از برگزاری مجمعی می داد كه در آخرین روز آبانماه، به یاد معلم اخلاق كویر، در "خانه فرهنگ خاتمی" شكل می گرفت.
برای مردمان این خطه، گفتن از روح الله خاتمی، یادآور همه خوبیهاییست كه از او به یاد دارند . ذهنشان بی اختیار با نام او ،در هوای اخلاص و اخلاق و مردمداری پر می كشد . همه اینجا او را می شناسند . از پیر و جوان و خواص و عامی گرفته تا مسلمان و زرتشتی و دارا و ندار. با او بزرگ شده اند، با او زیسته اند و با او تلخ و شیرین زندگی در دل كویر را تجربه كرده اند.
اگر خوب به چشمان كودكان اینجا هم خیره شوی، برق جذبه روح بلند «خاتمی زنده دل» را در چشمان كوچك، اما امیدوارشان می بینی . انگار، اردكان با او نفس می كشد . آخرین روز آبانماه است و خاطره ای سبز و به یاد ماندنی در این گوشه كوچك اما با صفای دنیا رقم می خورد . خانه قدیمی او را به " خانه فرهنگ خاتمی" بدل ساخته اند و در آن مجمعی گرفته اند برای بزرگداشت بیستمین سالیاد او.
انگار هنوز هم خود او باید میزبان ما باشد . در چشمان تك تك حاضرین در این جمع كه می نگری، می شود شوق عاشقی و رابطه معنوی با آن مرد خدا را به وضوح رویت كرد . ساعت حدود 8 صبح است و میهمانان رفته رفته از راه می رسند . نامهایی آشنا و بزرگ . آنهایی كه امده اند تا در این وانفسای زمانه غیرت كش اخلاق سوز، چراغی به دست گیرند و ملول از دیو و دد ، انسان را به جستجو بنشینند.
كافیست نگاهی به ردیفهای جلو سالن برگزاری مراسم بیاندازی تا وصف «بی نظیر» برای برپایی چنین مراسمی در اردكان را بهتر درك كنی. جدای از فرزندان خاتمی بزرگ ، بسیاری از وابستگان بیت شریف حضرت امام(ره) نیز، برای پاسداشت اخلاق و كرامت انسانی، به اردكان آمده اند.
حضور حاج سید حسن خمینی و مادر بزرگوارش و دیگر میهمانان ارجمندی كه از این بیت معزز در این جمع حضور یافته اند، بر غنای معنوی مجلس افزوده است . به هر كجا كه نگاه می كنی، نامهایی آشنا را می بینی. از سهیل محمودی شاعر گرفته تا موسوی لاری و حسین مرعشی و هادی خانیكی و سید محمود دعایی و مصطفی محقق داماد و فاضل میبدی. كمی آنسو تر مجید انصاری هم دركنار احمد مسجد جامعی و محمد علی صدوقی و آیت الله بجنوردی و سید یاسر خمینی نشسته اند . همه آمده اند، برای بزرگداشت پیرمردی كه هیچ نداشت و همه چیز داشت . مثل آب و آیینه زلال و پاك و بی آلایش بود.
پس از ارائه گزارش از سوی مدیر خانه فرهنگ خاتمی – كه او هم فرزند خاتمی بزرگ است- ، سخنرانان یكی پس از دیگری آمدند و از او گفتند. از عشق و عرفان و اخلاق . از گوهری گفتند كه این روزها باید با چراغ بر گرد شهر در پی آن بود . از اخلاص.
مراسم صبح را آیت الله بجنوردی و حاج سید حسن خمینی و دكتر رضا داوری اردكانی به زیور سخن آراستند، دكتر غفوری اردكانی و سهیل محمودی هم، مقاله ای و شعری برای حضار خواندند.
مجال مراسم صبح تمام شد. انگار هنوز عاشقی به نیمه راه رسیده بود. بعد از ظهر آن روز زیبا در دل كویر، با قرائت مقاله ای از دكتر دریایی آغاز شد . بعد هم مباحث علمی و عقلی و عرفانی دو تن از اساتید به نام حوزه و دانشگاه، استاد محمد تقی فاضل میبدی و استاد دكتر مصطفی محقق داماد. هر دو از خطه مرد پرور كویر.
كم كم، میزبان و صاحب مجلس، فرزند برومند آن پیر روشن ضمیر هم آماده می شد تا از پدر بگوید. از سالهای با او بودن و از مدرسه عاشقی كه او شاگردش بود و پدر، استاد آن مكتب.
سید محمد خاتمی برخواست . مثل همیشه ، لبخند از صورتش پاك نمی شد، تصویر بزرگی از آیت الله خاتمی پشت سر او بود . انگار چشمان نگران پدر، همچنان به دنبال سرنوشت این فرزند برومند خود بود.
او از پدر گفت و از مراتب اخلاص و اخلاق پدر. از زهد بی ریای او. نه زهدی كه به فرمایش امیر عاشقان و عارفان، چون پوستینی وارونه باشد ؛ تن را كه گرم نمی كند هیچ، مردم را هم می هراساند و فراری می دهد. از ساده زیستی «خاتمی بزرگ» گفت و از دقت او در هزینه كرد بیت المال در عین مردمداری و سفارش برای رسیدگی به امور خلق الله .
او كه حرف می زد، سالن سراپا گوش بود . گویی همه به دنبال این بودند ، كه راز تربیتی روح الله خاتمی را در سیما و كلام فرزندش جستجو كنند.
سخنان خاتمی به پایان خود نزدیك می شد . اما انگار او در میان جمع به دنبال كسی می گشت. چشمان امیدوارش «مادر» را جستجو می كرد . و او چه زیبا حق مادر را در كلامش ادا كرد . شاید از این زیباتر و تاثیر گذار تر نمی شد. آنجا كه از او به خاطر همه همراهیها و زحماتش تشكر كرد، وقتی به كلمه مادر رسید ، مكثی كرد، بغضی فروخورده راه گلویش را بست، نگاهش در نگاه مادر سالخورده و صبورش گره خورد. اشك امانش نداد، سالن، غرق دریای محبت شد . همه ایستادند و برای خاتمی كف زدند . هم برای او و هم برای پدر و مادری كه چون او را به عرصه رسانده اند.
مراسم تمام شد، اما قصه عشق این مردم به «خاتمی بزرگ» مگر تمامی دارد؟
یزدفردا
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
http://www.yazdfarda.com/news/af/13902/
دوشنبه 20,ژانویه,2025